WH (Heer) Medische Officier's 'Schirmmütze' voor een 'Arzt'. Schirmmütze's waren een standaard hoofddeksel voor al het gewapende personeel tijdens het Derde Rijk. Manschappen kregen de Schirmmütze's uitgereikt via de militarie leveranciers, maar het was ook toegestaan om privé een Schirmmütze aan te schaffen. Dit is een privé aangekochtte Officiers Schirmmütze. Het celluloid maker label ('Raute') is aanwezig. Er staan geen zichtbare maatstempels in de pet, de maat is ongeveer een 56. In de celluloid Raute zit een naam label van 'Dr.Heinrich Hüls'. De pet heeft biezen in de blauwe 'Truppenfarbe' voor Medisch personeel. De leren zweetband is in goede staat. De pet is compleet met zijn originele aluminium pet-adelaar en kokarde. De pet vertoont slechts lichte gebruiks- en draagsporen en is in algeheel heel erg goede staat. De pet heeft een mooie vorm en uitstraling. 

De pet is vernoemd naar 'Dr.Heinrich Hüls', een van de weinige medische officieren die het Ridderkruis van het IJzeren Kruis (Ritterkreuz des Eiserenen Kreuz) ontving.Hij diende als assistent-arts bij het Panzer-Regiment 11 toen hij op 16 augustus 1944 sneuvelde. Op 21 september 1944 ontving hij postuum het Ridderkruis van het IJzeren Kruis en op 5 oktober 1944 de 'Ehrenblattspange'.

Het volgende persartikel, gedateerd 15.12.1944, beschrijft waarom Oberarzt Hüls het Ridderkruis ontving:

“Oberarzt Dr. Heinrich Huels, een Abteilungsarzt in een Westfaalse Panzer-Abteilung, gaf zijn leven tijdens de gevechten rond Raseinen in de hoogste plichtsvervulling om ongeveer 40 gewonde mannen te redden. Voor zijn voorbeeldige, moedige en beslissende optreden tot de laatste adem kende de Führer hem later het Ridderkruis bij het IJzeren Kruis toe.”

Hier volgt een brief geschreven door Hauptmann Klaus Michaelis van het Panzer-Regiment 11 (gedateerd 19.08.1944) aan de ouders van de overledene, waaruit we meer kunnen leren over zijn daden:

“Op 16 augustus 1944 begon de Abteilung een opmars vanuit het gebied rond Asmoniskiai (7 km ten noordwesten van Schirwindt, aan de Duitse grens) in over het algemeen zuidelijke richting. De aanval, waarbij de uitmuntende Dr. Hüls aanwezig was in een halftrack, verliep aanvankelijk met een goede snelheid. Dit veranderde echter allemaal toen een overweldigende vijandelijke AT-verdediging, voornamelijk schietend vanaf de flank van de aanvallende formatie, de ene pantserwagen na de andere begon uit te schakelen. Door onbaatzuchtige en voorbeeldige actie zorgde Dr. Hüls voor een groot aantal gewonde kameraden onder het sterkste vijandelijk vuur. Omringd door vijandelijke soldaten bleef hij op dezelfde oude kalme en beheerste manier werken als altijd, tot bewondering van iedereen.

Uiteindelijk, rond 09.30 uur, werd ook zijn SPW uitgeschakeld. Dr. Hüls slaagde erin te overleven met lichte verwondingen en ging door met het werk van zijn Samaritaan. Tijdens een aanval van ongeveer 100 Russen op zijn groep zette hij de MG op en verdedigde zijn gewonde aanvallen met groot succes.

Nu hoefde men alleen nog maar de eigen linies te bereiken, een operatie die bijna onoverkomelijke moeilijkheden met zich meebracht vanwege de noodzaak om de grote aantallen gewonden mee te nemen. Dr. Hüls en een andere officier droegen de gewonde Abteilungs-commandant, Hauptmann Schmidt, enkele kilometers lang. Ze moesten voortdurend dekking zoeken voor de vijandige beschietingen en de meedogenloos achtervolgende Russen met de MG afschrikken. Terwijl hij met andere gewonde troepen dekking zocht in een loopgraaf, raakte Dr. Hüls gewond door een granaatsplinter in zijn rechterdij. Hij verbond deze wond en zette zijn medische diensten voort met de hulp van zijn eveneens gewonde medici. Hij ontkende elke hulp voor zichzelf tijdens de voortdurende mars. Tijdens een tocht door een maïsveld raakte hij verwikkeld in een gevecht met een Russische soldaat en werd gedood door een hoofdschot."

Meer informatie kan hier gevonden worden: https://www.tracesofwar.com/Dr-med-Heinrich