Luftwaffe 'Fallschirmjäger' Soldbuch met 3 Portret Foto's van Unteroffizier 'Herbert Ludwig'. Zodra een individu zijn dienstoproep kreeg meldde hij zich bij het juiste wervingsbureau, daar kreeg hij een 'Wehrpaß', deze behield hij totdat hij in actieve dienst ging. Vanaf de herfst van 1939 kreeg een persoon zodra hij in actieve dienst ging een 'Soldbuch', deze werd op het wervingsbureau omgewisseld. Het Soldbuch had hij altijd bij zich en was zijn militaire ID. Het wervingsbureau zou zijn militaire gegevens in de Wehrpaß bijhouden. 

Herbert Ludwig werd geboren op 28 november 1918 in Hamburg. Zijn Soldbuch is uitgegeven op 31 augustus 1939. Het Soldbuch geeft aan dat hij al sinds maart 1939 diende op de 'Kampffliegerschulde Faßberg' wat een pilotenschool was (ook wel 'Kampffliegerschule 2' genoemd), gelegen op het vliegveld (Fliegerhorst) van Faßberg in Nedersaksen.

Van juli 1940 tot september 1942 was hij gestationeerd op de 'Fliegerhorst Magdeburg Ost', een grote luchtmachtbasis aan de oevers van de Elbe, verbonden aan het Luftgaukommando XVII, die behalve de basis van jacht- en bommenwerper eenheden ook vele andere eenheden en personeel plek bood.

In september 1942 werd Herbert ingedeeld bij het II.Bataillon/5.Kompanie van de nieuw gevormde 'Luftwaffen Felddivision 1' die werd ingezet in Rusland, en onder kommando stond van de 16.Armee, binnen Legergroep Noord, vechtend in de regio van Novgorod tot aan de oevers van het Ilmen-meer. De 1e Luftwaffe Feld-Division bezette gedurende 1943 defensieve posities aan een relatief rustig front. Maar op 14 januari 1944 lanceerden de Russen een groot offensief tussen de Finse Golf en de Ilmensee, om Leningrad te bevrijden. De divisie werd verrast en praktisch vernietigd en de overlevenden vochten in kleine Kampfgruppen en vluchtten naar het westen waar ze belangrijke verliezen leden. Uiteindelijk werd de divisie officieel ontbonden in april 1944. In maart raakte Herbert gewond door granaatscherven en werd hij van het front gehaald.

Herbert was tussen juli en oktober 1944 geplaatst in het 'Fallschirm-Jäger-Ersatz-Bataillon 1', een vervangings en trainings parachutistenbattailon, gelegerd in het Duitse Aschersleben, vlakbij de gelijknamige vliegbasis, waar verschillende andere Luftwaffe eenheden waren gestationeerd.

In oktober 1944 werd Herbert ingedeeld bij de 'Fallschirm-Aufklärungs-Abteilung 11', een verkenningseenheid met 4 compagnieën, die was toegevoegd aan het '1.Fallschirm-Korps', dat op dat moment in Italië ten zuiden van Bologna vocht, het verdedigde de Vergato/Pianoro-lijn. Het front bleef kalm totdat in februari de geallieerden een groot offensief lanceerden, waarbij het '1. Fallschirm-Korps' een te uitgebreid front moest verdedigen, zich uitstrekkend van Monte Calderaro, Monte Grande, Monte Cerere, Imola en noordwaarts naar Lugo, waardoor ze aanzienlijke verliezen leden. De 'Fallschirm-Aufklärungs-Abteilung 11' werd teruggebracht tot 2 compagnieën met bijna geen pantser- en verkenningsvoertuigen meer.

Op 16 april 1945 was Herberts laatste overplaatsing naar de 'Fallschirm-Sturmgeschütz-Brigade 210', een tankvernietiger eenheid onder bevel van de Oberstleutnant 'August Schmitz', deze eenheid viel ook onder het '1. Fallschirm-Korps'. Deze eenheid die 3 batterijen had, met een totaal van 43 StuG III van 7,5 cm, fungeerde niet als een compacte kracht, maar werd in kleine groepen gestuurd ter ondersteuning van de infanterie, vechtend tegen de Amerikaanse troepen rond de Po-rivier. Veel van de StuG III van de brigade werden vernietigd door vijandelijk vuur, vooral door zwaar artillerievuur en jachtbommenwerpers; maar andere gepantserde voertuigen werden verlaten wegens gebrek aan brandstof en reserveonderdelen, en intact gevonden door de geallieerden.

Op 24 april 1945 namen 4 StuG III van de brigade, die ondersteunende dienst verleende aan leden van de '4. Fallschirmjäger-Division', in het dorp San Giacomo, nabij de stad Bolzano, deel aan een tegenaanval. Zodra ze een klein bos verlieten, werd de eerste StuG III geraakt door direct vuur van een Amerikaanse tankvernietiger, waarbij geen enkel lid van de bemanning erin slaagde uit het brandende voertuig te komen. De tweede werd geraakt in de rechterketting en aan de zijkant, maar de bemanning wist te ontkomen. Een derde StuG III werd geraakt aan de rechterkant en werd opgeblazen, hoewel het lot van de bemanning onbekend is. De vierde StuG III wist te ontsnappen zonder geraakt te worden.

Het Soldbuch bevat tal van registraties waaronder de uitreiking van materiaal waaronder een Walther P38, wintercamouflagekleding etc, registraties van vaccinaties. Ziekenhuisopnames van maart tot juli 1944 vanwege de verwonding door een granaatscherf die Herbert in maart 1944 opgelopen had, toen hij diende in de 'Luftwaffen Felddivision 1'. Helaas ontbreken enkele pagina's achterin het Soldbuch waaronder de pagina met onderscheidingen, vanwege zijn verwondingen zou hij op zijn minst een gewonden insigne moeten hebben gekregen, maar waarschijnlijk ook andere. Het boekje is in zwaar gebruikte staat en is daarmee een echte weergave van zijn uitgebreide gevechtshistorie. Bij het Soldbuch zitten 3 portretfoto's van Herbert. Een erg interessant stukje geschiedenis!